Μουσικοθεραπεία
Μουσικοθεραπεία είναι ο επιστημονικός κλάδος που ασχολείται με τη θεραπευτική χρήση της μουσικής και των μουσικών στοιχείων (ήχος, ρυθμός, μελωδία, αρμονία, χροιά, ένταση). Κύριος στόχος της Μουσικοθεραπείας είναι η χρήση της μουσικής ως μέσο επικοινωνίας, χαλάρωσης, δημιουργικότητας και έκφρασης. Σε περιπτώσεις ατόμων με περιορισμένες δυνατότητες λεκτικής επικοινωνίας, η μουσική είναι ένας εναλλακτικός τρόπος επικοινωνίας και έκφρασης. Η γνώση μουσικών οργάνων δεν απαιτείται αφού κατά τη διάρκεια της θεραπείας το κάθε παιδί καλείτε να εξερευνήσει τον κόσμο του ήχου μέσα από τη φωνή του ή μέσα από απλά μουσικά όργανα που ώστε να δημιουργήσει τη δική του μουσική γλώσσα επικοινωνίας.
Οι συνεδρίες μουσικοθεραπείας στο Ειδικό Σχολείο διεξάγονται σε ατομικό ή ομαδικό επίπεδο. Ο Μουσικοθεραπευτής αξιολογεί τις ικανότητες του κάθε μαθητή μέσω διαφόρων μουσικών αντιδράσεων και βάζει ατομικούς ή/και ομαδικούς θεραπευτικούς στόχους. Οι στόχοι αυτοί διαμορφώνονται σύμφωνα με τις ανάγκες του κάθε μαθητή, ενθαρρύνοντας θετικές αλλαγές στην συμπεριφορά με σκοπό την βελτίωση της ποιότητα της ζωής του εντός και εκτός του σχολικού περιβάλλοντος.
Οι μέθοδοι που υπάρχουν είναι πολλές και διαφορετικές και πάντα δημιουργούνται αναλόγως με το ποιον έχει απέναντι του ο μουσικοθεραπευτής, τις ανάγκες του κάθε ατόμου και τους στόχους που βάζουν από την αρχή.
Η κύρια μέθοδος που χρησιμοποιείται είναι η ενεργητική μουσικοθεραπεία κατά τη διάρκεια της οποίας ο θεραπευτής με το θεραπευόμενο συμμετέχουν ενεργά, παίζοντας/τραγουδώντας σχεδόν πάντα μαζί. Ακόμα μία μέθοδος είναι ο ελεύθερος αλλά ταυτόχρονα στοχευμένος αυτοσχεδιασμός. Ο μουσικός, λεκτικός και κινητικός αυτοσχεδιασμός δίνει στον κάθε άνθρωπο την ελευθερία που χρειάζεται για να εκφράσει τα συναισθήματα του και να ενισχύσει την αυτοπεποίθηση του. Μια άλλη μέθοδος είναι η χρήση του ρυθμού. Ρυθμικές κινήσεις και ρυθμικά παιξίματα έχουν αποδειχθεί σαν «ηρεμιστικά» για την καταπολέμηση του άγχους και την πιο ομαλή ροή του αίματος. Τέλος, σε κάποιες περιπτώσεις γίνεται χρήση της μεθόδου δεκτικής μουσικοθεραπείας όπου ο μουσικοθεραπευτής χρησιμοποιεί συνήθως μια ηχογραφημένη μουσική την οποία «δέχεται» ο θεραπευόμενος καθώς χαλαρώνει έτσι ώστε να του δοθεί η ευκαιρία να εκφράσει τυχών εικόνες ή σκέψεις λεκτικά, σε χαρτί ή σε αυτοσχεδιασμό κίνησης ή μουσικής.
Τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με διάφορα μουσικά όργανα κυρίως κρουστά και να εμπλακούν ενεργά στις δραστηριότητες που γίνονται στις συνεδρίες. Η Μουσικοθεραπεία μπορεί να συμβάλει όχι μόνο στην επικοινωνιακή στήριξη των παιδιών μέσω μουσικής, αλλά και στην ενδυνάμωση του συναισθηματικού τους κόσμου δημιουργώντας ένα θεραπευτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα βιώσουν, κατανοήσουν και εκφράσουν τα συναισθήματα τους. Η ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης και πρωτοβουλίας, του λόγου και η ενθάρρυνση της φωνής ως μέσο έκφρασης, η καλλιέργεια της προσοχής, της ικανότητας συγκέντρωσης και μνήμης είναι ακόμη κάποιοι στόχοι της Μουσικοθεραπείας. Στο ομαδικό πλαίσιο η Μουσικοθεραπεία στοχεύει στην προώθηση της κοινωνικότητας ενισχύοντας συγκεκριμένα τις δεξιότητες που χρειάζεται ο κάθε μαθητής για να αναπτύξει επικοινωνιακές ικανότητες και να δημιουργήσει διαπροσωπικές σχέσεις.
Η μουσικοθεραπεία δεν στοχεύει στο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, στη ψυχαγωγία ή στη μουσική εκπαίδευση και ο Μουσικοθεραπευτής, άρτια καταρτισμένος, χρησιμοποιεί τη μουσική στοχεύοντας στη βελτίωση της ποιότητας ζωής του κάθε μαθητή και της καθημερινότητας του μέσα από τις εμπειρίες που αποκομίζει κατά τη διάρκεια της θεραπείας μαθαίνοντας να μοιράζεται, να εκφράζεται, να δίνει και να δέχεται.